Oświetlenie awaryjne jest konieczne w obiektach, w
których tymczasowy zanik prądu mógłby doprowadzić do pogorszenia zdrowia lub
utraty życia użytkujących obiekt, przyczynić się do nieodwracalnych strat
materialnych lub stanowić zagrożenie dla środowiska.
Oparte jest ono na
dodatkowym zespole prądotwórczym (akumulatorach), które w przypadku braku
zasilania sieciowego zasila oświetlenie zastępcze (awaryjne) dla oświetlenia
głównego. Od oświetlenia awaryjnego wymaga się, żeby załączało się nie później
niż w okresie 0,5 sekundy od zaniku oświetlenia głównego i powinno działać bez
zakłóceń przez okres 2 godzin.
Wykorzystywane do systemu oświetlenia awaryjnego
oprawy są zaliczane do urządzeń przeciwpożarowych, przez co podlegają również
wymogom w zakresie bezpieczeństwa p.poż.
Zapewnienie oświetlenia awaryjnego w
obiekcie leży w gestii właściciela, zarządcy nieruchomości lub użytkownika.
Oświetlenie awaryjne stosuje się miedzy innymi w
pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi, a w szczególności w:
- pomieszczeniach produkcyjnych i magazynowych
powyżej 2000 m2, w których niekontrolowane poruszanie się osób w ciemnościach
mogłoby spowodować pożar, wybuch, wydostanie się niebezpiecznych substancji do
środowiska lub spowodować zagrożenie dla życia i zdrowia przebywających tam
osób;
- budynkach użyteczności publicznej, w których
znajdują się sale konferencyjne, sale zebrań i audytoria, w mieszczących minimum
300 osób;
- budynkach handlowych o powierzchni ponad 2000 m2;
- pomieszczeniach bankowych;
- na salach operacyjnych;
- pomieszczeniach i drogach komunikacyjnych
przeznaczonych na stały pobyt ludzi oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym
(elektrycznym).
W skład oświetlenia awaryjnego wchodzi:
- oświetlenie zapasowe (rezerwowe), które zapewnia dokończenie
pracy lub jej kontynuowanie w niezmienionym stanie, jego zakres jest
dostosowywane indywidualnie do funkcji obiektu i rodzaju wykonywanej pracy;
- oświetlenie ewakuacyjne, które zapewnia bezpieczne
opuszczenie obiektu przez pracowników w przypadku tymczasowego zaniku energii
elektrycznej;
- oświetlenie dodatkowe, które przy niedziałającym
oświetleniu głównym ma na celu doświetlić wszelkie przeszkody w pomieszczeniach
i w ciągu komunikacyjnym.
Pozytywny wynik pomiarów natężenia oświetlenia
awaryjnego na wszystkich płaszczyznach roboczych wymagających dokończenia pracy
i/lub decydujących o bezpieczeństwie pracowników jest określony normą PN-EN
1838:2005 i nakazuje minimalne natężenie:
- równe natężeniu oświetlenia głównego - w salach
operacyjnych i pomieszczeniach szpitalnych intensywnej terapii;
- równe minimum 10% oświetlenia głównego dla innego
rodzaju pomieszczeń;
- równe 1 lx dla oświetlenia awaryjnego dróg
ewakuacyjnych.
|
|